ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ျခင္း

တခါက အြန္လုိင္းအကူအညီေတာင္းခံသူေတြ အေမးမ်ားတဲ့ေဆးဝါးေတြကို ေလ့လာဖူးတယ္။ အေမးအမ်ားဆံုးေဆးဝါးေတြကို စာရင္းခ်ၾကည့္တဲ့အခါ-

၁။အဆီက်ေဆး၊ပိန္ေဆး၊

၂။အသားလွေဆး၊

၃။တားေဆး၊

၄။ကို္ယ္ဝန္ဖ်က္ေဆး၊

၅။အမ်ိဳးသား အားေဆး၊

ဆိုျပီး ေတြ႕ရတယ္။ ေရွ႕ဆံုးသံုးခုက အမ်ိဳးသမီးေတြ အေမးမ်ားဆံုးေမးခြန္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးနွစ္ခုက ေယာက်ာ္းေလးေတြအေမးမ်ားတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ျဖစ္တယ္။

လက္ရွိခ်ိန္ထိျမန္မာနိုင္ငံမွာ မလိုအပ္ဘဲ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ေပးဖို႕ ဥပေဒျပဌာန္းထားတာမရွိေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ကိုယ္ဝန္ဖ်က္သူဦးေရဟာ ေလွ်ာ့ပါးမသြားပဲ ပိုမ်ားလာတယ္။ ၾကားထဲမွာအလုပ္ျဖစ္သူေတြက အရပ္လက္သည္ေတြ၊ရမ္းကုေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ လူနာေတြလည္း ေန႕စဥ္ေပါမ်ားလ်က္ပဲ။ အလုပ္ရႈပ္သူေတြက ေဆးရံု၊ေဆးခန္းေတြက ဆရာဝန္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္သလုိ ဖ်က္ခ်ျပီး မရႉနိုင္၊မကယ္နိုင္ျဖစ္လာတဲ့အခါ ေဆးရံုေရာက္လာတယ္။ ဆရာဝန္လည္း လူမို႕စိတ္တိုတတ္လာတယ္။ အစတည္းက မယူနိုင္ရင္ အတူမေနနဲ႕ဆိုတဲ့ခံယူခ်က္မ်ိဳး ဆရာဝန္အမ်ားစုမွာရွိတယ္။ ျပႆနာက လူေတြရဲ႕ခံယူခ်က္နဲ႕အသိအျမင္နည္းပါးမႈပါ။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အေရးေပၚတားေဆးအားကိုးနဲ႕ မိုက္ရဲတယ္။ ျဖစ္လာရင္ ရွင္းလင္းရဲသူေတြလည္း ျဖစ္ၾကတယ္။ ကိုယ္မၾကိဳက္လို႕ ကိုယ္ဖ်က္တာဘာျဖစ္သလဲ၊ဒီမိုကေရစီေခတ္ေရာက္ေနျပီ ဆိုသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ မွန္တာ၊မွားတာေတြက အဓိကမက်ပါ။ အျမင္နွစ္ဖက္ရဲ႕မတူညီတဲ့ လားရာေတြကို ေထာက္ျပေဝဖန္တာျဖစ္ပါတယ္။ 

ကိုယ္ဝန္ဖ်က္တဲ့ ျပႆနာကနက္နဲလြန္းတယ္။ ကိုင္တြယ္ရခက္တယ္။ ဘယ္ရႈေထာင့္က ၾကည့္သလဲေပၚမူတည္တယ္။ေဆးပညာရႈေထာင့္က ၾကည့္မွာလား၊ဘာသာေရးရႈေထာင့္ကလား၊ လူမႈေရးရႈေထာင့္ကလား၊ဒီၾကားထဲမွာ စီးပြားေရးအေျခအေန ဆိုတာလည္းပါေသးတယ္။ ရႈေထာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးက ၾကည့္တာျဖစ္လို႕ အယူအဆေတြ ကြဲျပားသြားတယ္။ ေနာက္ဆုံုးေတာ့ လက္ရွိျပဌာန္းထားတဲ့ဥပေဒအတိုင္းပဲ လုပ္ေဆာင္ရတယ္။ ဆရာဝန္ေတြမွာ ethic ေခၚတဲ့ က်င့္ဝတ္ကို လိုက္နာရတဲ့အပိုင္းေတြ ရွိတယ္။ မလိုအပ္ဘဲ ကိုယ္ဝန္မဖ်က္ရဘူး။ ဘာသာေရးရႈေထာင့္ကၾကည့္ရင္လည္း အလားတူပဲ။ အသက္တေခ်ာင္းျဖစ္လို႕ ပါဏာတိပါတာကံ က်ဴးလြန္ရာေရာက္တယ္။ တရုတ္နိုင္ငံကေတာ့ လူမႈေရးနဲ႕စီးပြားေရးရႈေထာင့္ကၾကည့္ျပီး ကေလးတေယာက္ထက္ ပိုမယူရဆိုတဲ့စည္းကမ္း သတ္မွတ္လိုက္တယ္။ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခိုင္းတာမဟုတ္ေပမယ့္ သြယ္ဝိုက္တဲ့နည္းနဲ႕ေတာ့ ဟုတ္တယ္။ သူ႕တို႕လူမ်ိဳးမွာ ေယာက်ာၤးေလးရဲ႕မ်ိဳးုရိုးက အေရးၾကီးတယ္။ ေယာက်ာၤးျဖစ္သူရဲ႕ မ်ိဳးရိုးစဥ္လာ ဆက္ခံရတာေၾကာင့္ တစ္အိမ္ေထာင္တေယာက္စည္းကမ္းအရ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်သူဦးေရ အေပၚမ်ားဆံုးနိုင္ငံျဖစ္လာတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံက အခုမွမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒျပဌာန္းဖို႕ ၾကိဳးစားေနရံုသာ ရွိေသးတယ္။ တရုတ္နိုင္ငံမွာ မ်ိဳးေစာင့္သီအိုရီကို က်င့္သံုးလာတာ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့ျပီ။ ကေလးေပါင္းမေရမတြက္နိုင္ေအာင္ ဆံုးရံႉးခဲ့ရျပီ။ ေယာက်ာၤးေလးမဟုတ္ရင္ ဖ်က္ခ်ပစ္တယ္။ တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးလာတာေတာ့ ဟုတ္တယ္။ တဖက္မွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးဦးေရနည္းလာတယ္။ ကမာၻကို အုပ္စိုးနိုင္တဲ့လက္ေတြ ပိုနည္းလာတယ္။ အသက္အရြယ္ကြာျခားခ်က္ၾကီးမားလာျပီး သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ ဒုကၡေရာက္ရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲ ေပၚလစီကိုျပန္လည္ျပဳျပင္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတာျဖစ္ပါတယ္။ျမန္မာနိုင္ငံေရာက္ တရုတ္လူမ်ိဳးေတြကေတာ့ အထူးကံေကာင္းသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားေတြလည္း ျဖစ္တယ္။ တခါတရံ အရိပ္ထဲေနရတာေတာင္ အခက္ခ်ိဳးခ်င္တဲ့အက်င့္က မေပ်ာက္နိုင္ေသးဘူး။ဇာတိက ျပခ်င္တယ္။ ထားပါ။ ေျပာခ်င္တာက အမွန္၊အမွား မဟုတ္ဘူး။ ခံယူခ်က္နဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္တယ္။ဗုဒၶဘာသာအရ ကံဆိုတာ အလုပ္တခုရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ျဖစ္တယ္။ အလုပ္တခုရဲ႕အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ တန္ျပန္လာမွာ ျဖစ္တယ္။ ကေလးမယူခ်င္ေသးဘူး။ ဟုတ္ျပီ၊ရတယ္။ အဲဒီအတြက္ တားေဆး၊ထိုးေဆး၊ေသာက္ေဆး၊ကပ္ခြာေဆး အမ်ိဳးမ်ိဳး ရိ္ွတယ္။ တခါတရံမွားယြင္းသလား၊ရေသးတယ္။ အေရးေပၚတားေဆးကဒ္ အဆင္သင့္ ရွိတယ္။ ဘယ္လိုေသာက္ရမလဲ။ သူတို႕ကို ပိုလို႕ကၽြမ္းတယ္။ ဆရာဝန္ကို ဆရာျပန္လုပ္နိုင္သူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ 

ဒီလိုအဆင့္ဆင့္ရွိေနတာေတာင္ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္ရရပါသလဲ။ ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ အေျခခံက်တဲ့အခ်က္ေတြကို ေတြ႕ရတယ္။ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်င္သူအမ်ားစုဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ က်န္းမာေရးအသိ၊တာဝန္ယူစိတ္နည္းၾကတယ္။ ကိုယ့္စိတ္ကို မနိုင္နင္းသူေတြလည္း ျဖစ္တယ္။ အခ်ိန္ကိုမၾကည့္ၾကဘူး။ လိုခ်င္တာကို ရေအာင္ယူတယ္။ ကြန္ဒုံးလိုအကာအကြယ္ မသံုးစြဲခ်င္ဘူး။ ကမာၻျခားမွာ ေသမေလာက္ေၾကာက္ၾကသူေတြ ျဖစ္တယ္။ တခါတရံအတြက္ ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ အေရးေပၚတားေဆး(emergency contraceptive)ကို ပဲၾကီးေလွာ္လို ဝါးတယ္။စားတယ္။ တခ်ိဳ႕မ်ား တားေဆးကဒ္ကို ဖာလိုက္ဝယ္ထားတာထိ ရွိတယ္။ တားေဆးအားကိုးနဲ႕ တခါတရံေပါင္း မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ မွားယြင္းၾကတယ္။ ဒီအခ်က္က ပညာတတ္ျဖစ္တာနဲ႕လည္း မဆိုင္ဘူး။ တခ်ိဳ႕လူေတြ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕ ပညာထူးခၽြန္တယ္။ အားနည္းခ်က္တခုက နားမလည္တာထက္ နားလည္ေအာင္ မၾကိဳးစားခ်င္တာျဖစ္တယ္။ ၾကားရက္ေတြ နားမလည္ဘူး။ ေရွာင္ရက္ေတြ မသိဘူး။ ကေလးဆို မၾကားခ်င္ဘူး။ အေၾကာင္းျပခ်က္က စီးပြားေရးအေျခအေနေၾကာင့္၊မေမြးခ်င္တာက ဂုဏ္သိကၡာေၾကာင့္၊အဆင္မေျပတာတခုက ငယ္ေနေသးလို႕တဲ့၊ေနာက္လက္ညိဳးထပ္ထိုးတာက အတူေနသူကိုပါ၊သူ႕ေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္ရတယ္ေပါ့။ 

ျပႆနာကိုေတြ႕ရင္ အေျဖရွာနုိင္တယ္လို႕ လူအမ်ားစုက ေျပာၾကတယ္။ အေျခအေနက ဒီေလာက္ထိ မလြယ္ကူပါဘူး။ အေနာက္နိုင္ငံေတြလို ငယ္စဥ္ကတည္းက လိင္ပညာေပးသင္ခန္းစာထည့္မွာလား။ ကိုယ္ပိုင္အျမင္အရေျပာရရင္ အဆင္မေျပနိုင္ဘူး။လမ္းေၾကာင္းေပးသလို ျဖစ္နိုင္တယ္။ လက္တည့္စမ္းတာမ်ိဳး ျဖစ္လာနိုင္တယ္။ ဆရာ့ထက္ လက္ေစာင္းထက္သူ ေပၚထြက္လာနိုင္တယ္။စတုတၳမ႑ိဳင္နာမည္ခံ မီဒီယာေတြမွာ ေၾကျငာေတြ၊ရုပ္ပံုေတြေၾကာင့္ ကေလးေတြရဲ့ အျမင္ကိုေျပာင္းလဲသြားနိုင္တယ္။ ေဆးလိပ္ဗူးေၾကျငာေတြမွာ ကပ္ထားသလို "ေဆးလိပ္သည္ က်န္းမာေရးကို ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္နိုင္သည္"ဆိုတာမ်ိဳးက အသံုးမဝင္လွပါ။ လူတိုင္းသိတ့့ဲအခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆးလိပ္ၾကိဳက္လို႕ေသာက္တာျဖစ္လို႕ ေနာင္ခါလာေနာင္ေစ်းသေဘာပဲ ခံယူၾကတယ္။ ျပႆနာေနာက္တခုက ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ေခတ္ျဖစ္လို႕ အင္တာနက္၊အြန္လိုင္းေတြ ေခတ္စားေနတယ္။ လက္ရွိခ်ိန္မွာ လူရြယ္၊လူမမယ္၊ကေလးသူငယ္ အရြယ္ေတြထိ ဖုန္း၊ကြန္ပ်ဴတာကလိေနၾကျပီ။ အင္တာနက္သံုးေနၾကျပီ။ ဒီမိုကေရစီ နာမည္ခံထားတာျဖစ္လို႕ ပိတ္ပင္ဖို႕လည္း ခက္ခဲတယ္။ ပိတ္မယ္ဆိုရင္လည္း ေက်ာ္မယ့္၊ခြမယ့္ ပညာရွင္ေတြ ေပၚေပါက္လာေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးရာေရာက္မယ္။ အဆင္မေျပနိုင္ပါ။ ကံေကာင္းတာတခုက MPT(ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရး) ေက်းဇူးေၾကာင့္ အင္တာနက္လိုင္းေတြ သိပ္မေကာင္းေသးတာ ျဖစ္တယ္။ လူၾကီးေတြသာမက ကေလးေတြပါ ငယ္ငယ္ကတည္းက သည္းခံတတ္တဲ့အက်င့္ ရွိလာတယ္။ 

ေခတ္ကတိုးတက္လာတယ္ နာမည္ခံထားေပမယ့္ ဆုတ္ယုတ္မႈေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားလာမလဲ မခ်ိန္ဆနိုင္ေသးဘူး။ ရာစုနွစ္ၾကာမွ သမိုင္းက အဆံုးျဖတ္ေပးမွာမို႕ပါ။ ၂၀ရာစုမွာ စက္မႈပညာတိုးတက္လာတယ္လို႕ အမ်ားစုက သတ္မွတ္ၾကတယ္။ လက္ေတြ႕မွာ ဆိုးေမြကို ဆက္ဆံရသူေတြက ၂၁ရာစုက လူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈကို ရာစုနွစ္အစမွာပဲ အလူးအလိမ့္ ခံစားေနၾကရျပီ။ တိုင္းျပည္ အနာဂတ္က လူငယ္ေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ ရွိေနတယ္။ အင္တာနက္က အက်င့္စာရိတၱ၊ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ေအာင္ မျပဳျပင္နိုင္ေသးတာ ေသခ်ာပါတယ္။ တိုင္းျပည္အနာဂတ္တိုးတက္ဖို႕ စက္ပစၥည္းေတြအေပၚမွာ အေျခခံရင္ အမွားၾကီးမွားလိမ့္မယ္။ အေရးၾကီးတာ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ ခံယူခ်က္ျဖစ္တယ္။ ငယ္စဥ္ကတည္းကသင္ၾကားေပးရမွာ လိင္ပညာေပးမဟုတ္၊ တာဝန္ယူစိတ္နဲ႕ က်န္းမာေရး၊အသိပညာျဖစ္ပါတယ္။ အဆိုးအေကာင္း၊အမွားအမွန္ေဝဖန္နိုင္ဖို႕ ဘယ္လိုျပဳျပင္မလဲ။ စိတ္ကိုဘယ္လိုထိန္းခ်ဳပ္မလဲ။ ပညာေပးက႑က ပိုလို႕အေရးၾကီးလာတယ္။  ျဖစ္သင့္တာက ထိထိေရာက္ေရာက္ ဘယ္လိုပညာေပးမလဲ။သတိေပးမလဲ။ လူငယ္ပညာေရး အေရးၾကီးသလို က်န္းမာေရးအသိ၊သတိ ရွိေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္ၾကမလဲ အေရးၾကီးေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒါက္တာ ေအးမင္းထူး

ရတနာပံုသတင္းစာ(၁၉.၅.၁၄)